“Fuqarolar urushi” yulduzi Kirsten Dunst urush muxbiri sifatida o’z navbatida: “Urushning bir qismi bo’lish dahshatli edi”

O’tgan bahor, qachon Aleks Garland Fuqarolar urushi Premyerasi bo’lib o’tib, tuzatib bo’lmas darajada bo’linib ketgan mamlakatning hayajonli timsollari bir oz uzoqda bo’lsa ham, ogohlantiruvchi ertakdek tuyuldi. Deadline 2024-yilgi saylovdan ikki hafta oldin urush fotografi Li Smit rolini o‘ynagan Kirsten Dunst bilan suhbatlashganida, film qo‘shimcha dahshat qatlamiga ega bo‘lib ko‘rindi. “Bu dahshatli”, deydi Dunst. “Biz bu filmni uch yil oldin, Ukrainada urush endigina boshlangan paytda suratga olganmiz. Ammo Amerikada buni o’rnatish juda o’ylantirdi va hayratda qoldirdi. ” Biz Dunst bilan mamlakatdagi eng yomon stsenariyga sho’ng’ish haqida gaplashdik va u nima uchun oxir-oqibat bu qiyinchilikka yugurdi.

MUROJAAT: Ssenariyni birinchi marta o‘qiyotganingizda, bu haqda qanday fikrda bo‘ldingiz?

KIRSTEN DUNST: Men qo’zg’atuvchi nimadir qilishni bilardim, lekin uni o’qib, o’rnimning chekkasida edim. Ssenariy o‘qiyotgandek his qilmadim. Men butun vaqt davomida nafasimni ushlab turgandek tuyuldi. Va keyin, aslida uni suratga olishni boshlash uchun, Aleksning suratga olish usuli juda real va deyarli o’yinga o’xshaydi. Shunday qilib, filmning oxiriga kelib, ikki haftalik to’g’ridan-to’g’ri otishmalar bilan, uning bir qismi bo’lish dahshatli edi.

DAVLAT: Aktyor sifatida siz biron bir sababga ko’ra bunday loyihaga yugurasiz. O’zingizni bunday vaziyatga qo’yishning nimasi jozibali?

DUNST: Rostini aytsam, men doim rejissyorga qarab tanlayman. Men o’zimning rolimga ahamiyat bermayman. Men, albatta, yo’q. Men tajribam va kim bilan ishlayotganim haqida qayg’uraman. Shunday qilib, men Aleks Garlend bilan har qanday skriptni yozgan bo’lardim. Men biror narsaga kirib, o’ziga xos tarzda va o’ziga xos tarzda suvga cho’mganimni his qilaman. Oxir oqibat, menda bor narsa shu. Siz film yaxshi deb umid qilishingiz mumkin yoki odamlar uni ko’rishga qiziqishadi, lekin menda bor narsa – bu jarayon, shuning uchun men aktrisa sifatida meni nima to’ldirishini qidiraman.

DAVLAT: U bilan ishlashingizdan oldin, ijodkor sifatida sizni nima undadi?

DUNST: U juda rostgo’y. U juda aqlli, insoniy yozuvchi va jurnalistika u o’sgan narsa edi, shuning uchun u bu dunyoni juda yaxshi biladi. Va men uning qilayotgan ishiga ishonchiga ishonaman. U har doim juda ishtiyoqli va g’ayratli ko’rinadi – shuningdek, o’zi va yaratayotgan narsasi bilan urushda. Menga uning siz bilan birga ekanligi, nima qilishni istayotganini juda aniq bilishi yoqdi. U ajoyib aql.

MUHTATI: Agar u unda bor desangiz, bu nimani anglatadi?

DUNST: U kino ijodkori uchun, ayniqsa, bunday film uchun zarur bo’lgan tarzda juda tanqidiy. U har daqiqada [making sure it] haqiqiy va haqiqiy his qiladi. Chunki shunga o’xshash narsa o’zingizni bu odamlar bilan sayohatda bo’lgandek his qilishingiz kerak va atrofdagi barcha narsalar juda haqiqiy bo’lishi kerak. O’ylaymanki, u buni o’q otishi bilan qilgan.

MUHTAT: Tasavvur qilamanki, bu eng dahshatli tajriba yoki ko’pgina qo’rqinchli filmlar kabi shunchalik bema’niki, siz ekrandagi narsalardan tubdan uzoqlashasiz.

DUNST: Rostini aytsam, men uchun eng dahshatli narsa nima ekanligini bilmoqchimisiz? Men kamera bilan nima qilayotganimni bilmaganga o’xshayman, xuddi uni yillar va yillar davomida ushlab turgandek. Bu mening eng katta qo’rquvim edi. Fotosuratchi do‘stlarim menga muhrni berishdi [of approval]. Ular: “Siz juda yaxshi ko’rinasiz”, deb o’ylashdi. Demak, men uchun hamma narsa shu edi.

DAVLAT: Fotojurnalistika va urush yozishmalari bo’yicha tadqiqotingiz qanday edi?

DUNST: O’sha paytda hali ham juda ko’p COVID ehtiyot choralari bor edi, shuning uchun men rolni olganimni bilishim bilanoq, Aleksga o’zim ishlatayotgan kamerani yuborishni buyurdim. Men Texasning Ostin shahrida fotograf bilan ishlaganman, chunki erim [Jesse Plemons] u yerda ishlagan. Haqiqatan ham odamlar gavjum bo’lgan joylarga borgim keldi, lekin qilolmadim. Men asosan har doim kamerada bo’lganman va bolalarimni suratga oldim, Rojdestvoni suratga oldim, qo’limdan kelganini suratga oldim. Va keyin biz Mari Kolvin nomli hujjatli filmni tomosha qildik Tel ostida. Bu men uchun tadqiqot nuqtai nazaridan eng foydali bo’ldi, ammo bu odamlar nimalarni boshdan kechirishlari va hayotlarini qanday xavf ostiga qo’yishlari va ko’rganlari juda dahshatli. Hujjatli film juda kuchli edi. Bu chuqur bezovta.

MUHLAT: Bunda eng asabiy narsa nima?

DUNST: Bu shunchaki filtrlanmagan urush hujjatli filmi edi – urush dahshatlari, bolalar qurbonlari va bularning barchasi. Va siz ushbu hujjatli filmda uning o’limini ko’rasiz. Hamma narsa juda achinarli va sizni haqiqatni aytishga harakat qilayotgan barcha jurnalistlar haqida o’ylashga majbur qiladi. Hatto u erda bo’lish ham hayotingizni xavf ostiga qo’yishi aniq. Shunday qilib, narsalarni suratga olish va aralashmaslikning og’irligi, garchi inson darajasida bo’lsa ham, siz: “Bu rasmni olishim kerakmi? Yo’qmi?» Ishonchim komilki, bu juda murakkab. Men urush jurnalistlarini juda hurmat qilaman.

MUHTATI: Ajablanarlisi shundaki, men o’zimni eng haqiqiy sahnalar kabi his qilyapman Fuqarolar urushi Ular sh * t otib, ularning atrofida urush qizg’in esa. Musiqa qo’shilgan va ular shunchaki kulgili sahnalar – bu qism bir xil darajada bezovta qiladi.

DUNST: Ha. Aytmoqchi bo’lganim, ba’zi odamlar buni juda yaxshi ko’radilar, chunki oddiy hayot hech narsa qilmaydi. Menimcha, Li endi kechki ovqatga chiqishni yoqtirmaydigan odamdir. Nimani nazarda tutganimni tushungandirsiz? Bularning barchasi Li uchun juda yolg’ondek tuyuladi, men bu haqda shunday o’yladim. Ammo boshqa odamlar, masalan, Vagner [Moura]ning xarakteri, undan g’alati yuqori olish. Bu uni yanada tirik his qiladi.

MUXLAT: Siz filmni deyarli xronologik tartibda suratga oldingiz. Bu nimaga olib keladi?

DUNST: Menimcha, bundan ham yomonroq va yomonroq narsalarni olib borish, keyin Oq uydagi jang sahnalarida bo’lish qimmatli edi. Biz boshdan kechirgan voqealarning barcha tarixi tuyg’ularni kuchaytirdi va bu albatta yordam berdi. Ammo menimcha, biz Jessi bilan bo’lgan sahna kabi ba’zi sahnalardan qo’rqardik [Cailee Spaeny] va ommaviy qabr. Bu ikki kun davom etdi va o’sha sahna tugaganidan keyin hammamiz xursand bo’ldik. Bu juda qorong’i edi. Va keyin oxiri; Men qachon o’lishlarini oldindan sezadigan odamlarga qiziqdim, shuning uchun men bu haqda gapiradigan Netflix hujjatli filmini tomosha qildim. Men buni oxirida Li uchun ishlatganman, chunki men buni shunday ko’rganman. Bir narsa unga kirmaslikni, chunki u o’lishini aytdi. Men Lining tanasi “u erga kirmang” deganidek, o’sha buzilishdan foydalandim.

MUROJAAT: Film boshida uning ruhiy holatini qanday tasvirlagan bo’lardingiz?

DUNST: Li buni o’z maydonida bo’lishi – bu butunlay yangi daraja … bu sodir bo’lishi mumkin deb o’ylamaslik. Menda filmda shunday satr bor: “Men bu ogohlantirishlarni har doim uyga yubordim va hech kim eshitmadi”. Shunday qilib, menimcha, bu erda harakat, vazifa va tushkunlik bor va agar siz bularning barchasini uzoq vaqt davomida ushlab tursangiz, u qandaydir tarzda paydo bo’ladi. O’sha paytda u juda qattiqqo’l odam.

DAVLAT: U Jessi bilan uchrashganda, u qandaydir istaksiz murabbiyga aylanadi. Uning Jessi bilan aloqasi qanday?

DUNST: Avvaliga aytilmagan narsa bor, u erda shunday bo’ladi: “Oh, sen men edim. Men sen edim”. Va biz haqiqatda gaplashadigan qabulxonada birga bo’lgan birinchi sahnada men Kayliga dedim: “Agar bularning barchasi ostida biz o’tgan hayotda ona va qiz bo’lgan bo’lsak-chi?” Shunday qilib, “Xo’sh, keyingi safar sizda bu jilet yoki kamera yoki dubulg’a borligiga ishonch hosil qiling” kabi gaplarni aytishdan ko’ra chuqurroq narsa sodir bo’ldi. Men nima demoqchi bo’lsam ham, ular o’rtasida chuqurroq bog’liqlik bor. Men har doim ongsiz tuyg’ular bilan o’ynashni yaxshi ko’raman, shuning uchun narsalar paydo bo’lganidan ko’ra chuqurroqdir.

DAVLAT: Men Li uni bu yo’ldan qaytarishga urinayotganga o’xshayman.

DUNST: Albatta, u o’lganida u erda bo’lishni xohlamaydi. U bu mas’uliyatni yelkasida bo’lishini xohlamaydi, Li.

MUHTAT: Yoki Jessi Liga aylanishi uchun.

DUNST: U uni ogohlantirmoqda. Ha, chunki Li bo’lish juda achinarli.

DAVLAT: Siz 36 yildan beri ishlaysiz. Ishda siz avval boshdan kechirmagan vaziyat bormi?

DUNST: Bilmadim. Katta yoshimda odamlarning ekipajga yaxshi munosabatda bo’lishlariga umuman toqat qilmayman va men buni juda uzoq vaqt davomida boshdan kechirmaganman. Lekin bu meni juda bezovta qiladigan narsa. Menimcha, siz ushbu filmni birgalikda yaratayotgan ushbu guruh jamoasidan qanchalik uzoqlashsangiz, u shunchalik izolyatsiya qiladi va meni juda g’alati his qiladi. Men aktyor bilan buni boshdan kechirmaganman. Men buni rejissyor bilan qisqacha boshdan kechirdim, lekin men juda yosh edim. Men xuddi “voy” kabi edim. U shunchaki qichqirdi va bu kulgili edi va men bunga toqat qilolmayman, shunchaki boshqalarga mehribon emasman.

DAVLAT: Siz endi direktorlar yoki kim bilan ishlayotgan bo’lsangiz ham ko’proq hamkor ekanligingizni tushunasizmi?

DUNST: Ha, men bu ishda birga ekanligimizni his qilyapman. Biz hamkormiz va biz bir-birimizga ishonishimiz, bir-birimizga yordam berishimiz va mehribon bo’lishimiz kerak, chunki hamma juda zaif. Siz qo’llab-quvvatlovchi guruhni xohlaysiz.

MUHTATI: Ayniqsa siz kabi narsalarni suratga olayotganda Fuqarolar urushi. Siz ommaviy qabrlar sahnasi haqida gapirdingiz, lekin siz haqiqatan ham qo’rqqan boshqa sahnalar nima edi?

DUNST: Avtomobil yuvishda osilgan erkaklar. Rostini aytsam, olov orqali haydash. Bilaman, bu xavfsiz edi, lekin bu juda xavfli edi. Men: “Atrofimizda uchqunlar bor va biz mashinadamiz” dedim. Bu meni g’azablantirdi va bu dahshatli lahza bo’lmasligi kerak edi. Ba’zan Vagner haydash usulida men: “Oh, bu katta zarba bo’ldi”. Ha, men barcha otishmalarni intiqlik bilan kutmagan edim. Shunchalik o‘q ovozini eshitishning o‘zi bezovta qiladi. Va Aleks yarim dumaloq blankalar o’rniga to’liq dumaloqlardan foydalanishni yaxshi ko’rardi, shuning uchun u juda va juda baland edi. Men bunga o’rganmaganman, shuning uchun u tanangizga nimadir qiladi. O’ylaymanki, o’zimni yana normal his qilishim uchun ikki hafta kerak bo’ldi.

MUHTATI: Ushbu loyihaning oqibati qanday bo’ldi?

DUNST: Men har doim sahnada va aktyorlik paytida hamma narsa imkon qadar haqiqiy bo’lishini yaxshi ko’raman. Ammo uyga qaytish biroz g’alati edi, masalan: “Oh, biz bolalar bilan tushlik qildik va parkga bordik”. Bu shunchaki haqiqiy emas edi. Faqat tanam tinchlanishi kerakdek tuyuldi, lekin nima qilasiz? Siz shunchaki oddiy hayotga qaytishingiz kerak. Ha, bu juda baland edi. Oxirgi ikki hafta juda shiddatli o’tdi, shuning uchun menimcha, bu otishma bo’ladimi yoki siz juda hissiyotli sahnalarni yaratyapsizmi, bu sizning ruhiyatingizga, tanangizga va ongingizga ta’sir qiladi. Ba’zi filmlarni tushirish boshqalarga qaraganda qiyinroq. Va bu menga bir soniya vaqt oldi.

MUHTAT: Siz yakuniy mahsulotni tomosha qildingiz deb o’ylayman. O’zingizni qanday his qildingiz, uni yana boshdan kechirdingizmi?

DUNST: Siz uydagi videoni tomosha qilayotgandek bo’lasiz, chunki men qayerda suratga tushganimiz va o’sha kuni nima bo’lganimiz, nima ovqatlanganimiz haqida o’ylayapman. Bilaman, bu ahmoqona tuyuladi, lekin bu chodirlarda soatlab shu karavotlarda yotishdi. Men faqat o’sha kuni nima bo’lganini o’ylayman.

MUHTAT: Balki bu shunday filmga eng sog’lom yondashuvdir, chunki siz ilgari tasvirlagan narsangiz urush muxbirlari uyga qaytishni, hamma narsa haqiqiy emasligini qanday tasvirlaydi.

DUNST: Ha, men buni tasavvur qila olmayman haqiqatdanhaqiqatdan. Ammo filmni tomosha qilar ekanman, Aleks uni birlashtirgani va tahrir qilgani meni hayratda qoldirdi. Men o’zimni kutmagan narsani, musiqa bilan tomosha qilayotgandek his qildim va menga uning filmni yakunlashi, shu obrazning rivojlanishi bilan juda yoqdi. Menimcha, bu film juda boshqacha va men o’zim bilan faxrlanaman deb ayta olaman. Va, shuningdek, bu muvaffaqiyatli bo’lganligi. Siz bilmaysiz. Hech kim bilmaydi. Menimcha, bu har doim ham sodir bo’lmaydi. Shunday qilib, teatrlarda bu juda yaxshi namoyish etilganidan juda hayajonlandim.

MUHLAT: Sizni keyingi nima kutmoqda?

DUNST: Xo’sh, keyin men Derek Cianfrance chaqirdi bilan film qilish uchun ketyapman Tomchi. Keyin esa Ruben Östlund bilan ishlamoqchiman va ikkalasidan ham juda xursandman.

MUHTAT: Ular kino ijodkorlari sifatida juda farq qiladi. Bu mualliflarga qanday moslashish kerak?

DUNST: Men o’zimni moslashayotganimni his qilmayapman. Menimcha, barchamiz birga ishlashni xohlashimizga sabab bor. Menda bir fazilat bor va ularda qaysidir darajada biz tegishli sifat bor. O’ylaymanki, bu go’zal narsa, siz hayratda qoldiradigan va keyin ular ham siz bilan ishlashni xohlaydigan odamlar bilan san’at yaratish. Bu aktyorning orzusi. Qanchalik katta bo’lsam, shuncha ko’p berishim kerakligini his qilaman. Shunday qilib, o’z navbatida, kunning oxirida bu ko’proq mashaqqatli, ammo qoniqarliroq.